In het oog circuleert continu een vocht dat dienst doet als drukregelaar. Deze druk mag nooit té hoog maar ook niet té laag zijn, omdat dit schade aan het oog kan toebrengen.
Glaucoom is net een aandoening die gepaard gaat met een té hoge oogdruk als gevolg van een ontoereikende afvoer van dit vocht. Het spreekt voor zich dat wanneer vocht zich blijft opstapelen -omdat de afvoer verhinderd/bemoeilijkt wordt- de druk in het oog toeneemt.
Wanneer de druk niet tijdig verlaagd wordt kan dit leiden tot schade aan de oogzenuw in de achterkant van het oog, wat visuele veranderingen veroorzaakt en zélfs met de juiste behandeling kan leiden tot een mogelijk verlies van gezichtsveld. In de oogzenuw zitten immers cellen die verantwoordelijk zijn voor het verzenden van elektrische berichten naar de hersenen. Dit verlies is onomkeerbaar.
De cellen die verantwoordelijk zijn voor het overbrengen van elektrische signalen naar de hersenen worden ganglion cellen van het netvlies genoemd. Deze cellen worden verdeeld in het achterste deel van het oog en vormen samen de optische zenuw die de ogen met de hersenen verbindt.
Er is aangetoond dat de verhoogde druk in het oog van patiënten met glaucoom deze retinale ganglioncellen beschadigt, en met name een deel ervan, waardoor ze niet meer kunnen functioneren.1,2 Mitochondriën -een cruciaal onderdeel van deze cellen- zijn verantwoordelijk voor de energieproductie in de cel.
Wanneer deze mitochondriën de benodigde energie voor het goed functioneren van de retinale ganglion cellen niet meer kunnen ontwikkelen, kunnen deze cellen uiteindelijk afsterven, maar helaas niet meer regenereren. Vergelijk het met de batterij in een zaklamp: zonder de energie van de batterij zou er geen licht zijn.
Veel cellen in het lichaam genereren nieuwe cellen wanneer de oude sterven. De cellen waaruit jouw haar, huid en nagels bestaan, worden bijvoorbeeld voortdurend vernieuwd. De ganglion-cellen in het netvlies van het oog zijn echter anders en worden niet vervangen door nieuwe wanneer de oude sterven...
Glaucoom symptomen manifesteren zich erg laat. Het nadeel van deze aandoening is dat de patiënt zich bepaalde symptomen pas gewaarwordt wanneer de ziekte zich al in een vergevorderde fase bevindt. De belangrijkste symptomen:
Er bestaan meerdere soorten glaucoom:
glaucoom als gevolg van een plotse schommeling van de druk in het oog, waarbij de druk snel en gevoelig verhoogt. Te wijten aan een blokkade in het afvoerkanaal van het oogvocht.
glaucoom ontstaan door toedoen van verwonding, ontsteking, diabetes, …
Glaucoom als baby of als kind
Hoewel iedereen een potentiële glaucoom patiënt is, neemt de kans om de ziekte te ontwikkelen toe vanaf het 40e levensjaar.
Glaucoom is een ziekte die mits gepaste behandeling gestabiliseerd maar niet genezen kan worden. Dat wil zeggen dat de reeds opgelopen schade onomkeerbaar is en dus niet meer hersteld kan worden.
Dit druppelen gebeurt meestal levenslang. Daarom wordt het aangeraden oogdruppels in te brengen die geen bewaarmiddelen bevatten, omdat dit bij langdurig gebruik tot chronische oogirritatie of droge ogen kan leiden.
Tijdens de behandeling worden minuscule gaatjes in de afvoerkanalen aangebracht waardoor het overtollige oogvocht opnieuw kan wegvloeien en de druk op die manier verlaagt. Jouw oogarts kan in sommige gevallen een combinatie van druppels en laser aanraden.
Tijdens deze chirurgische ingreep wordt een gaatje in de oogbal gemaakt. Dit laat het teveel aan oogvocht toe om via deze weg afgevoerd te worden richting de bloedbaan.
Een andere mogelijkheid is het plaatsen van een implantaat dat dienst doet als drukregelaar. In functie van de aanwezige druk in het oog zal deze kunstklep er voor zorgen dat een te excessieve afvoer of een te geringe afvoer vermeden wordt.
Een operatie is echter geen garantie voor een levenslange drukverlaging. Mogelijk kan de oogarts na afzienbare tijd alsnog druppels voorschrijven.