De “droge ogen” ziekte -ook wel “droge ogen syndroom” genoemd- is een ziekte die betrekking heeft op het oogoppervlak en de tranen die afgescheiden worden.
Oogartsen zullen wel eens vaker spreken van een “Keratoconjunctivitis sicca” door de uitdroging van het bindvlies en het hoornvlies, en dat door een kwalitatieve of kwantitatieve wijziging in de traanfilm.
In de praktijk wordt de diagnose nog te weinig gesteld omdat we vaak denken dat het een “normaal” verschijnsel is vanaf een bepaalde leeftijd, waarvoor bovendien ook geen concrete behandeling bestaat. Een verkeerde gedachte…
In normale omstandigheden produceren onze ogen een bepaalde hoeveelheid tranen om het oogoppervlak voldoende vochtig te houden. Wanneer we te kampen krijgen met droge ogen is dit doorgaans te wijten aan één van de onderstaande factoren (of een combinatie van beide):
Ruw genomen bestaan er 2 grote categorieën binnen de wereld van droge ogen:
Dit type droge ogen is algemeen te wijten aan een te snelle verdamping van de tranen op het oogoppervlak. De oorzaak van deze overmatige verdamping? De slechte kwaliteit van de lipidelaag in de traanfilm.
Meerdere factoren kunnen de oorzaak vormen van het ontstaan van droge ogen:
Welke droge ogen symptomen kunnen we precies onderscheiden? Mogelijk lijd je aan een milde of ernstigere vorm van droge ogen wanneer één van of een combinatie van de volgende symptomen optreedt:
Zelfs wanneer je nu geen last hebt van één van de bovenstaande symptomen kan je er natuurlijk best zo goed mogelijk voor zorgen dat de aandoening niet op een later moment opduikt. Enkele tips en tricks ter preventie die je hierbij dagdagelijks kunnen helpen (lees zeker ook het artikel met 12 tips voor ogen in goede gezondheid):
Word je toch geconfronteerd met symptomen van droge ogen? We kunnen niet genoeg onderstrepen wat het belang is van een goede diagnose:
Slechts na een grondige scan van de ogen kan jouw arts een goede diagnose stellen en kan vervolgens de juiste behandeling opgestart worden. De vraag die je je dan ook steeds moet stellen:
Sommige patiënten vertonen tekenen van een oogziekte zonder dat ze geconfronteerd worden met symptomen of ongemak. Tijdens een oogonderzoek is het dus steeds aangewezen te evalueren of de patiënt leidt aan droge ogen en of een aangepaste behandeling opgestart moet worden.
Bovendien is het zo dat ook tijdens preoperatieve onderzoeken (cataract, brilvervangende chirurgie, ...) bepaalde wijzigingen in het oogoppervlak aan het licht kunnen komen, waardoor de ingreep zelf een toenemend risico inhoudt op het ontwikkelen van symptomatisch droge ogen. Het spreekt voor zich dat een preventieve aanpak hier aangewezen is.
Er bestaan vandaag verschillende testen die jouw oogarts kan uitvoeren om de oorzaak van de (a)symptomatische droge ogen ziekte te bepalen. Meer nog: sommige (semi-)geautomatiseerde technologieën laten toe om het/de aangetaste onderdeel/onderdelen van de traanfilm in beeld te brengen om vervolgens een meer precieze behandeling op te starten.
Binnen het domein van droge ogen bestaan er -naargelang de aard van de ziekte- verschillende behandelmogelijkheden en oplossingen, elk met een specifieke werking:
Zoals we eerder al stelden is het belangrijk om niet alleen de symptomen maar zeker ook de oorzaken van droge ogen in kaart te brengen en voor zover mogelijk correct te bestrijden.
In dat verband is het interessant te weten dat het droge ogen syndroom de laatste jaren wereldwijd aan interesse heeft ingewonnen. Meerdere gespecialiseerde toepassingen en systemen werden intussen ontwikkeld die de werkelijke oorzaak van droge ogen bloot leggen.
Dankzij deze toegenomen research kunnen we vandaag ook spreken van het bestaan van technologieën en middelen die niet zozeer de symptomen maar wel de oorzaak van jouw droge ogen probleem aanpakken. We sommen er alvast enkele op:
In het oog is een welbepaalde klier -de Meiboom klier- verantwoordelijk voor de productie van de lipidelaag (vetlaag) van de traanfilm. Door een verminderde werking van deze klieren gaat de kwaliteit van de vetlaag achteruit en ontstaat een te snelle verdamping van de waterlaag van onze traanfilm. Gevolg? Symptomen van droge ogen.
Dankzij jaren van onderzoek werd een methode ontwikkeld om de verslechterde werking van de Meiboom Klieren op een efficiënte manier te behandelen. Deze behandeling is gericht op het herstellen van de werking van de Meiboom Klieren en is dus niet enkel een symptomatische aanpak. Bovendien is ze uitvoerig getest geweest in klinische studies.
De behandeling is gebaseerd op het gebruik van gepulseerd licht en heet daarom ook Intens Regulated Pulsed Light (IRPL).
Vele mensen kennen zonder enige twijfel het bestaan van vetzuren. Denk maar aan verschillende typen voeding waarin we verzadigde en/of onverzadigde vetzuren kunnen terugvinden (vlees, vis, boter, oliën, zuivel, …).
Wat veel minder mensen weten is dat bepaalde vetzuren een positieve invloed kunnen uitoefenen op het droge ogen syndroom. Omega-3 is hiervan een concreet voorbeeld en behoort tot de onverzadigde vetzuren.
Een recente studie heeft aangetoond dat regelmatig gebruik van de zogenaamde “veresterde Omega-3” vetzuren de symptomen van droge ogen verbetert.1
1 Epitropoulos, Alice T, et al. Abstract Investigational Study, April 2015 Ahead of publication. (Presented at ASCRS April 19, 2015) Effect of Oral Re-Esterified Omega-3 Nutritional Supplementation on Tear Osmolarity: Double-Masked Randomized Placebo Controlled Study